اوزون برون از خانواده ماهی های خاویاری است و به خاطر گوشت لذیذی که دارد جزء غذاهای دریایی پر طرفدار محسوب می شود. اوزون برون یک کلمه ترکی به معنای دماغ دراز است، نام گیلکی و اصلی آن تیریج می باشد. اوزون برون بدنی کشیده و دراز دارد، دارای چشمانی گرد و پوزه ای باریک کشیده است، روی لب پایینی و سرماهی بریدگی هایی دیده می شود، همچنین دارای سبیلک های کوتاه است، پهلو و پشت این ماهی به رنگ سیاه و قسمت مربوط به شکم ماهی نیز به رنگ روشن است.بدن اوزون برون دارای 5 ردیف استخوانی است و در پشت ماهی نیز 9 تا 16 ردیف استخوانی وجود دارد، روی بدن اوزون برون ستاره های روشنی وجود دارد.ماهی اوزون برون دارای ارزش غذایی بالایی است.طبق تحقیقاتی که انجام شده میزان پروتئین گوشت اوزون‌برون پرورشی نسبت به اوزون‌برون دریایی بیشتر است و میزان چربی آن کم‌تر می‌باشد.اوزون برون از گونه ماهیان در حال انقراض است و همین امر ایران را برای تصمیم‌گیری جدی در این مورد واداشته است. دریای خزر بیش از ۹۳ درصد خاویار جهان را تأمین می‌کند که بهره‌برداری بیش از حد نیز به نسل ماهی‌های خاویار آسیب جدی وارد کرده است.
اوزون برون در میان ماهیان خاویاری بومی دریای خزر پایین ترین سن رسیدگی جنسی و خاویار دهی را دارد.این گونه پرورشی به علت خاویار خوب وگوشت بازار پسند در کنار فیل ماهی در مزارع پرورش ماهیان خاویاری پرورش داده می شود.
این ماهی زودتر از سایر ماهیان خاویاری دریای خزر به بلوغ می رسد.به طور کلی ماده ها 2 تا 3 سال و گاهی 5سال دیرتر از نرها بالغ می شوند.در طبیعت اوزون برون نر در سنین 5 تا 6 سالگی و ماده در سنین 8 تا 10 سالگی به بلوغ جنسی می رسند.
وزن معمول این ماهی 9 تا 20 کیلوگرم است،طول آن به 130 سانتی متر می رسد و چیزی در حدود 1/5 تا 3 کیلوگرم خاویار می دهد.بیشترین نسبت وزن خاویار به وزن بدن در این گونه دیده می شود و برای تولید خاویار می تواند مناسب باشد.
