در اواخر دهه 90میلادی اطلاعات بسیار محدودی در زمینه پرورش تاس ماهیان در مزارع پرورش وجود داشت. پرورش تاس ماهیان در مزارع پرورشی در وزن های بالاتر از 1/5 کیلوگرم جهت مصارف انسانی هدف اولیه توسعه تاس ماهیان به نظر می رسد.اتحاد جماهیر شوروی سابق اولین کشوری بود که قدم های اولیه را جهت پرورش تاس ماهیان در مکان های پرورشی برداشت.این کشور عمده تلاش های خود را به پرورش ماهی بستر( دو رگه حاصل از تلاقی فیل ماهی ماده واسترلیاد نر) وتاس ماهی سیبری متمرکز کرد.تلاش های موفقیت آمیز بعدی جهت پرورش تاس ماهیان در فرانسه و ایالات متحده آمریکا روی داد. در کشور فرانسه عمده فعالیت ها به سمت تاس ماهی سیبری سوق یافت، در حالی که ایالات متحده بررسی و تحقیق همه جانبه بر گونه های بومی کشور خود به خصوص تاس ماهی سفید را در الویت قرار داد. در طی سالهای اخیر به ویژه پس از افزایش شدید قیمت خاویار در بازارهای جهانی پس از سال 1995 پرورش تاس ماهیان در مکان های محصور وارد مرحله تازه ای شده است و در این مورد کشورهای ایتالیا ، فرانسه، ایالات متحده و چین پیشرو می باشند. متاسفانه نقش کشورهای با سابقه در زمینه پرورش مصنوعی ماهیان خاویاری نظیر روسیه، ایران،رومانی، لهستان و ….بسیار محدودتر شده است.کاهش روند صید از ذخایر طبیعی باعث شد تا تقاضای بازارهای جهانی به گوشت وخاویار پرورشی افزایش قابل ملاحظه ای یابد. به طوری که در سال1999 مجموعا” 1488 تن گوشت و 6تن خاویار در مزارع پرورشی کشورهای مختلف جهان تولید وبه فروش رفته است.البته پرورش ماهیان خاویاری در بسیاری از کشورهای جهان مانند:چین و ژاپن (در آسیا)، اروگوئه و مکزیک ( در امریکای جنوبی) نیز به سرعت در حال توسعه می باشد. به طوری که تولید ماهیان خاویاری در محیط های پرورشی از150 تن گوشت در سال 1984 به بیش از 25000 تن در سال 2007 افزایش یافته است.